قرص تایلوزین تارترات+ داکسی سیکلین+ برم هگزین یک داروی ترکیبی است که برای درمان عفونت های باکتریایی روده یا سیستم تنفسی استفاده می شود. ممکن است برای حیواناتی مانند کبوتر یا طیور که عفونت های ناشی از باکتری های حساس به این آنتی بیوتیک ها مانند مایکوپلاسما یا کلامیدیا را ایجاد می کنند، استفاده شود.
این قرص ها حاوی سه ماده فعال هستند: تایلوزین تارترات، داکسی سیکلین HCl و برومهگزین HCl. این ترکیبی از دو عامل ضد میکروبی و یک ترکیب موکولیتیک است. طیف فعالیت شامل استافیلوکوک، استرپتوکوک، کورینه‌باکتریوم، کمپیلوباکتر، باسیلوس، موراکسلا، کلستریدیوم، هموفیلوس، بوردتلا، انتروباکتر، کلبسیلا، لیستریا و اسپیروشیت است. این ترکیب همچنین فعالیت علیه مایکوپلاسما، ریکتزیا و کلامیدیا را نشان می دهد.

تایلوزین تارترات به عنوان یک آنتی بیوتیک ماکرولید طبقه بندی می شود. از محصول تخمیر استرپتومایسس فرادیا به دست آمده است. تایلوزین تارترات طیف وسیعی از فعالیت را علیه ارگانیسم های گرم مثبت و طیف محدودی از ارگانیسم های گرم منفی نشان می دهد.

پس از مصرف خوراکی، آنتی بیوتیک به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود و حداکثر غلظت پلاسما در عرض 1-2 ساعت می رسد، اگرچه غذا می تواند جذب را به تاخیر بیندازد. جذب در رمینورتیکولوم غیرقابل اعتماد است و در نتیجه فراهمی زیستی خوراکی 35 درصد برای تایلوزین حاصل می شود. آنتی بیوتیک به طور گسترده در بافت ها توزیع می شود و غلظت هایی مشابه یا بالاتر از غلظت های پلاسما به دست می آورد، در سلول ها تجمع می یابد و توسط گلبول های سفید خون به محل های التهاب منتقل می شود. در اندام هایی مانند طحال، کبد، کلیه ها و ریه ها متمرکز می شود، اما به چشم ها یا مایع مغزی نخاعی نفوذ نمی کند. این می تواند به مایعات پلور و آسیت برای رسیدگی به شرایط التهابی دسترسی پیدا کند. بیش از 75 درصد دارو به پروتئین های پلاسما متصل می شود. تایلوسین به شکل فعال خود، عمدتاً از طریق صفرا (بیش از 60٪) یا از طریق گردش خون کبدی، با کلیرانس ادراری آهسته و متغیر دفع می شود. غلظت آنتی بیوتیک در شیر منعکس کننده غلظت پلاسما است.

داکسی سایکلین متعلق به خانواده داروهایی به نام آنتی بیوتیک های تتراسایکلین است. با مهار مرحله اول سنتز پروتئین در دیواره سلولی باکتری عمل می کند. داکسی سایکلین در برابر بسیاری از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی موثر است.

پس از مصرف خوراکی، داکسی سایکلین در قسمت فوقانی روده کوچک جذب می شود و در عرض 4-2 ساعت به جریان خون می رسد. عواملی مانند بی کربنات سدیم، هیدروکسید آلومینیوم، کلسیم، آهن و محصولات لبنی می توانند بر جذب آن تأثیر بگذارند. آنتی بیوتیک به سرعت در بافت ها و مایعات مختلف در سراسر بدن توزیع می شود و به غلظت بالایی در اندام هایی مانند کلیه ها، کبد، طحال، استخوان، صفرا و ریه ها دست می یابد. متابولیسم داکسی سایکلین در حیوانات اهلی حداقل است و دارو بدون تغییر دفع می شود. دفع هم از طریق فیلتراسیون گلومرولی و هم از طریق دستگاه گوارش انجام می شود و عواملی مانند سن، مسیر مصرف، عملکرد کلیه، pH ادرار و سرعت فیلتراسیون گلومرولی بر دفع تأثیر می گذارد. تتراسایکلین ها در حیوانات متابولیسم حداقلی دارند و دارو عمدتاً بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.

برم هگزین HCl موکولیتیک است. برای تجزیه مخاط عمل می کند که باعث افزایش ترشح برونش می شود. این عمل باعث افزایش توانایی تایلوزین تارترات و داکسی سایکلین در نفوذ لوله های برونش می شود که منجر به غلظت سریعتر و موثرتر این ضد میکروبی ها می شود. این دارو توسط کبد متابولیزه شده و از طریق کلیه ها دفع می شود. با کاهش لزج بلغم و افزایش خلط آن، تولید مخاط سروزی را در دستگاه تنفسی افزایش می دهد.